rozgrzewka
ROZGRZEWKA PŁYWACKA
Zanim zaczniemy trening w wodzie musimy wykonać rozgrzewkę, która pozwoli nam w pełni wykorzystać siłę mięśni. Po wyjściu z wody warto znów wykonać rozciąganie mięśni.
Rozgrzewka to pobudzenie organizmu oraz rozciąganie, które przygotuje mięśnie do pracy. Można ją przeprowadzić zwyczajne lub z pomysłem, krótko lub długo - w treningu amatorskim mniej ważne jak, ważne żeby było! Jeżeli mamy więcej czasu na dokonanie tego elementu treningu, tym lepiej dla nas. Rozgrzewka wraz z rozciąganiem może być wykonana dokładniej, jeżeli niestety mamy mało czasu musimy pamiętać przede wszystkim o tym, aby rozgrzać i rozciągnąć najważniejsze partie naszego ciała, które najbardziej pracują podczas pływania.
Przed wejściem do wody należy wykonać głównie ćwiczenia imitujące ruch (ramion przede wszystkim) w wodzie, a zatem: krążenia ramion w przód, w tył, naprzemianstronnie, jednostronnie, krążenia ramion w podskokach, jedna ręka krąży do przodu, druga krąży w przeciwnym kierunku, krążenia tułowia, karku, kolan, skręty tułowia, skrętoskłony. Ważną sprawą jest rozciągnięcie mięśni. Najlepiej zacząć od pozycji stojącej i po kolei przechodzić do pozycji coraz niższych. Realizując ćwiczenia rozciągające nie należy pogłębiać ruchu tylko przytrzymać chwilę i rozluźnić. Jeżeli jest to nie do wytrzymania to zmniejszamy kąt ćwiczenia bądź siłę nacisku. Tak jak z treningiem głównym w wodzie, ćwiczymy powoli, ale regularnie, a za 2-3 tygodnie zobaczymy różnicę w gibkości ciała. Jeżeli coś sprawia większy kłopot, nie rezygnuj - zrób na tyle ile możesz, a później im dłużej będziesz się rozciągać, tym łatwiej będzie wykonać dane ćwiczenie.
Rozciągajmy mięśnie, a nie stawy. Mamy czuć, że to mięśnie się rozciągają! Należy każde ćwiczenie wykonywać spokojnie, bez szarpania i gwałtownych ruchów. Mamy je rozciągnąć, a nie porozrywać.
Przede wszystkim powinniśmy rozciągać: mięśnie ramion, szczególnie triceps (mięsień trójgłowy ramienia, który znajduje się z tyłu górnej części naszej ręki), mięśnie piersiowe, mięsień czworogłowy i dwugłowy uda. Pomogą w tym wszelkie skłony w staniu w rozkroku, czy w siadach, wypady nogą w przód, w bok. Skłony także pomagają nam rozciągać mięśnie pleców, głównie najszerszy grzbietu, skręty tułowia rozciągają mięśnie skośne brzucha. Nie należy też pomijać mięśnie pośladkowe oraz często zapominane mięśnie schowane troszkę głębiej niż te główne, jak np. mięsień biodrowo-lędźwiowy. Rozciągniemy go podczas lekko zmodyfikowanego wypadu nogą w przód, nogę z tyłu opieramy kolanem o podłoże, a stopę najlepiej oprzeć o ścianę, prostujemy sylwetkę i pochylamy się lekko do przodu. Bardzo wskazane jest również przeciąganie się najlepiej ze wspięciem na palce, a ramiona wyciągamy w górę jak najwyżej się da. Dla osób spostrzegawczych jest to ćwiczenie imitujące naszą pozycję tuż po odbiciu się od ściany, tzw. pozycja wyjściowa i najbardziej opływowa (pamiętając że ramiona muszą być proste w łokciach i złączone dłonie).
Kiedy nasz trening w wodzie dobiega końca, nie myśl, że to koniec. Zaraz po wyjściu z wody należy wykonać ponowne rozciąganie mięśni. Możemy nawet mniej zrobić rozciągania przed wejściem do wody, ale po wyjściu powinniśmy zrobić ich znacznie więcej. Przed rozpoczęciem treningu rozciąganie poprawia jakość pracy naszych mięśni, które podczas wysiłku ulegają znacznemu skróceniu, a rozciąganie po ma przywrócić im prawidłową długość sprzed treningu.
portaloaktywni.pl
trening dla spirnterów
SPRINTERZY
Pływacy specjalizujący się w dystansach sprinterskich realizują dziś treningi dużo odbiegające od tych sprzed kilkunastu lat. O ile wcześniej obciążenia treningowe powodowały u nich mnóstwo przeciążeń i reakcji w postaci omdleń i wymiotów, o tyle nowoczesne treningi są dużo bardziej urozmaicone, mniej obciążające, a niekiedy i nie męczące.
1. Szybkość nieprzeciążeniowa potocznie określana „czystą szybkością”, a profesjonalnie „fosfagenowi” (energia bazująca na fosfokreatynie), czyli wykonywanie czynności w jak najwyższym tempie w bardzo krótkim czasie.
2. Szybkość przeciążeniowa określana „glikoli tyczną” od źródeł energii (węglowodany), która wywołuje spore zmęczenie, bóle mięśniowe i zakwaszenie, czyli na mocnym zmęczeniu mięśni.
3. Szybkość specjalna wykorzystanie do treningów technik i specjalnego sprzętu zwiększającego prędkość pływania, dzięki czasu zawodnik stara się wykonywać ruchy w przyspieszony sposób i w przyspieszonych okolicznościach.
3. Siła fizyczna zwiększanie możliwości siłowych ćwiczeniami na lądzie. Zawodnicy wówczas zmniejszają ekonomię i technikę pływacką kosztem zwiększonej siły ramion i nóg (kończyn napędowych).
medme.pl
Rekordy świata
REKORDY ŚWIATA
Mężczyźni:
Basen 50 m
Styl dowolny
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
20,91 |
|||||
46,91 |
|||||
1:42,00 |
|||||
3:40,07 |
|||||
7:32,21 |
|||||
14:31,02 |
|||||
3:08,24 |
|||||
6:58,55 |
Styl grzbietowy:
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
24,04 |
|||||
51,94 |
|||||
1:51,92 |
Styl klasyczny
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
26,67 |
|||||
58,46 |
|||||
2:07,01 |
Styl motylkowy
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
22,43 |
|||||
49,82 |
|||||
1:51,51 |
Styl zmienny
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
1:54,00 |
|||||
4:03,84 |
|||||
3:27,28 |
basen 25-metrowy
Styl dowolny
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
20,30 |
|||||
44,94 |
|||||
1:39,37 |
|||||
3:32,25 |
|||||
7:23,42 |
|||||
14:10,10 |
|||||
1:20,77 |
Alain Bernard |
||||
3:03,30 |
Nathan Adrian |
||||
6:49,04 |
Nikita Łobincew |
Styl grzbietowy
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
22,61 |
|||||
48,94 |
|||||
1:46,11 |
Styl klasyczny
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
25,25 |
|||||
55,61 |
|||||
2:00,67 |
Styl motylkowy
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
21,80 |
|||||
48,48 |
|||||
1:49,04 |
Styl zmienny
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
50,71 |
|||||
1:49,63 |
|||||
3:55,50 |
|||||
1:31,80 |
Stanisław Doniec |
||||
3:19,16 |
Stanisław Doniec |
Kobiety
Basen 50 m
Styl dowolny
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
23,73 |
|||||
52,07 |
|||||
1:52,98 |
|||||
3:59,15 |
|||||
8:13,86 |
|||||
15:36,53 |
|||||
3:31,72 |
Inge Dekker |
||||
7:42,08 |
Styl grzbietowy
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
27,06 |
|||||
58,12 |
|||||
2:04,06 |
Styl klasyczny
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
29,48 |
|||||
1:04,35 |
|||||
2:19,11 |
Styl motylkowy
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
24,43 |
6 lipca 2014 |
Szwecja |
|||
55,98 |
|||||
2:01:81 |
Styl zmienny
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
2:06,15 |
|||||
4:27,43 |
|||||
3:52,05 |
basen 25-metrowy
Styl dowolny
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
23,24 |
|||||
51,01 |
|||||
1:51,17 |
|||||
3:54,52 |
|||||
7:59,34 |
|||||
15:28,65 |
|||||
1:33,25 |
Inge Dekker |
||||
3:28,22 |
Hinkelien Schreuder |
||||
7:38,90 |
Styl grzbietowy
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
25,70 |
|||||
55,23 |
|||||
2:00,03 |
Styl klasyczny
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
28,80 |
|||||
1:02,70 |
|||||
2:14,57 |
Styl motylkowy
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
24,28 |
|||||
55,05 |
|||||
2:00,78 |
Styl zmienny
konkurencja |
wynik |
zawodnik |
państwo |
data |
miejsce |
57,45 |
11 sierpnia 2013 |
Berlin |
|||
2:03,20 |
7 sierpnia 2013 |
Eindhoven |
|||
4:20,85 |
11 sierpnia 2013 |
Berlin |
|||
1:42,69 |
Hinkelien Schreuder |
||||
3.45,56 |
|
wikipedia
Historia pływania
Umiejętność pływania człowiek wykorzystywał w czasach starożytnych, o czym świadczą rysunki sprzed czterech tysięcy lat z Asyrii, Libii i Egiptu. Pierwsza technika pływacka, stosowana w starożytności i średniowieczu, zwana obecnie piesek, polegała na położeniu się na brzuchu. Głowa uniesiona była nad wodą a ramiona pracowały naprzemianstronnie pod powierzchnią. Starożytni umiejętność pływania stawiali na równi z umiejętnością pisania i czytania. Pierwszy oficjalny konkurs pływacki zorganizowano w Japonii w 35 r. p.n.e.
W 1796 powstał pierwszy klub pływacki Upsala Simsällskap w Uppsala w Szwecji. Klub istnieje do dnia dzisiejszego i szczyci się tytułem najstarszego klubu na świecie.
W 1869 r. powstało w Londynie towarzystwo pływackie i rozegrano pierwsze zawody. Pływanie jest w programie igrzysk olimpijskich od samego początku. Do igrzysk w 1908 r. olimpijczycy pływali na otwartych akwenach – od tej pory zaczęto organizować zawody w krytych pływalniach. Na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach (2004) zawody zostały rozegrane na pływalni otwartej – bez dachu, ponieważ organizatorzy nie zdążyli wybudować go na czas. W roku 1973 zaczęto organizować mistrzostwa świata w pływaniu. Do konkurencji pływackich należą: pływanie w basenie, pływanie w płetwach, pływanie długodystansowe, rozgrywane na otwartych akwenach, pływanie synchroniczne uprawiane przez kobiety, skoki do wody, które dzielą się na skoki z trampoliny oraz z wieży, podczas których zawodnicy wykonują punktowane figury podczas lotu, oraz piłka wodna.
Zawody pływackie odbywają się na pływalniach 50- (tzw. olimpijskich, ang. long course) i 25-metrowych (ang. short course). Na długich basenach rozgrywa się najważniejsze imprezy pływackie, takie jak: Igrzyska olimpijskie, Mistrzostwa Świata, Mistrzostwa Europy, Igrzyska Wspólnoty Brytyjskiej, Mistrzostwa Pacyfiku i inne tego typu zawody. Mistrzostwa Świata i Mistrzostwa Europy rozgrywane są także na krótkiej pływalni, jednak są to zawody mniej prestiżowe.
Pływalnia olimpijska, na której rozgrywane są zawody, ma wymiary 50x25 m, o głębokość minimum 2 metrów, posiada 10 torów (każdy o szerokości 2,5 m). Temperatura wody podczas zawodów wynosi od 25 °C do 28 °C. Po obu stronach basenu, na ścianach, znajdują się tablice elektroniczne podłączone do automatycznej aparatury pomiaru czasu. Ich dotknięcie skutkuje zarejestrowaniem wyniku końcowego lub międzyczasu.
Jeśli jakieś miasto chciałoby się ubiegać o organizację zawodów rangi globalnej, powinno dysponować kompleksem, na terenie którego m.in. znajdują się przynajmniej dwa baseny o wymiarach 'olimpijskich' (jeden do rywalizacji, drugi do rozgrzewki), a także spełniającym inne warunki, narzucone przez międzynarodową organizację pływacką – FINA. W Polsce powstaje coraz więcej basenów przystosowanych do organizacji takich imprez, między innymi: Floating Arena, która znajduje się w Szczecinie (w 2011 roku odbyły się tam mistrzostwa Europy na krótkim basenie) oraz Termy Maltańskie w Poznaniu, Aquasfera w Olsztynie i kilka innych. Niedawno powstał projekt pływalni olimpijskiej w Lublinie.
wikipedia
przyrządy startowe
Przyrządy startowe:
strój startowy:
tak zwane "skóry" , poprawiają opływowość zawodnika poprzez mały rozmiar, u kończy się przed kolanem, ściska całe ciało, przez to mięśnie bardziej się spinają i umorzeniowa mocniejszą prace, u kobiet wydatek ok. 1300zł, u mężczyzn wydatek ok. 1000zł
czepek startowy:
bardzo obcisły czepek, zazwyczaj zakładany na czepek treningowy, poprawia opływowość, wydatek ok. 100zł
okulary startowe:
sa bardziej przyległe i węższe niż okulary treningowe, zakładane zazwyczaj pod czepek, wydatek ok. 150zł
Pomiędzy startami są tez ważne dresy lub ciepła bluza żeby zachować rozgrzanie ciała, wybierane wedle uznania.